[ad_1]
مینی کوپر هاردتاپ با عرضه در سال ۱۹۵۹ به یک جادوی مهندسی بدل شد زیرا قوای محرکه‌ی جمع‌وجور آن که از طراحی عرضی و دیفرانسیل جلو استفاده کرده بود در فضای بسیار کمی جای می‌گرفت. این طراحی به سرنشینان اجازه می‌داد علیرغم ابعاد بسیار کوچک بدنه، فضای خوبی در کابین داشته باشند.
اگرچه نسل اول خودرو. به عنوان محصولی برای حمل‌ونقل مردم قیمت بالایی نداشت اما مینی از نظر پرفورمنس هم فوق‌العاده ظاهر شد. مدل مسابقه‌ای جان کوپر کاملاً خبرساز شد و مینی کوپر به دنیا آمد. پیشرانه‌ی پرحجم‌تر و ترمزهای بهتر باعث شدند مینی یک خودروی کامل برای رقابت‌های رالی و پیست باشد.
مینی در اواخر دهه ۶۰ میلادی به موفقیت زیادی دست‌یافت اما برای مدت طولانی به محاق رفت. طراحی جمع‌وجور خودرو. تا سال ۲۰۰۰ ادامه یافت اما شکل کلاسیک خودرو. هرگز محو نشد. اولین تغییر بزرگ در مینی کوپر زمانی رخ داد که ب ام و آن را از گروه روور خرید و تصمیم گرفت مینی را به عنوان برندی جداگانه روانه میدان کند.
اولین نسل مینی به نماد صنعت خودروی بریتانیا در دهه‌ی ۶۰ میلادی تبدیل شده است. حتی پس از آن زمان نیز خودرو. تا سال ۲۰۰۰ باقی ماند و تغییرات خیلی بزرگی را تجربه نکرد. ب ام و چند سال بعدتر مینی را احیا نمود و یک برند کاملاً جدید را راه‌اندازی کرد.
هنرمندان با استعداد Budget Direct این تصاویر از سیر تغییرات کابین مینی در طول سالیان گوناگون را تهیه کرده‌اند. تصاویر با چیزهای کاملاً ساده‌ای همچون پشت آمپر تنها و گرد روی داشبوردی ساده شروع می‌شوند. به مدت چندین سال مینی از پشت آمپرهای نصب شده در وسط داشبورد استفاده می‌کرد و ب ام و هم همین طراحی را زنده کرد.
نسل اول: سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۷
نسل دوم: سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰
نسل سوم: سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶
نسل چهارم: سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰
نسل پنجم: سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰
نسل ششم: سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶
نسل هفتم: سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳
نسل هشتم: سال‌های ۲۰۱۳ تاکنون
[ad_2]
